وچه تنها ...

    با تنهایی ماه یاد خودم می افتم

    همه کس دارم، همه چیز دارم

    باز هم تنهایم

    ناشکرم شاید ...

    این همه نعمت را ساده می انگارم

    اصلا انگار به چشمم هیچ است

    نکند قهر خدا طوفان شود و زندگی ام را ببرد

    به خودم می آیم ...

    باز هم می گویم با آه شکرت گله ای نیست ای خدا

    گناه های نکرده ام را گردن می گیرم

    طناب دار بیاورید من آماده ام،

    او را تبر ئه کنید ...

    تنها یک خواسته دارم

    صندلی را او از زیر پایم بکشد

    می خواهم این آخرین ضربه را هم از او بخورم

                         ***********

گناه کرده ام را من قبول دارم.دوست دارم قصاص شوم .او را تبرئه کنید.....

فقط یک خواسته دارم .او صندلی را از زیر پایم بکشد چون دوست دارم

اخرین نفری که میبینم او باشد نه کس دیگر.........

    شیرینی اش زود تلخ شد

    بهشتم را فروختم تا دنیای تو را صاحب شوم

    حالا دیگر نه بهشت را دارم

    نه دنیایی که تو را دارد

    باغ همسایه پرچین ندارد

    درخت ها همه پر سیبند

    تنها این بار، تنها یک گاز

    چشم ها را می بندم، سیب را می چینم

    عطر خوبش مدهوشم کرد

    سیب اما افتاد از دو دستم در جوی روان

    چشم ها را باز کردم

    سیب را آب با خود برد

    قسمت من شاید خوردن آن سیب نبود

    آنقدر برای داشتنت از غرورم فاکتور گرفتم

   که در آخر از دستت دادم

    خدایا ...

       معبودم ...

       این شب هایم را به دست تو می سپارم

       دل شکسته ام را دخیلت می بندم

       دلم قرص است بهتربن ها را برایم رقم می زنی

       برایم نه ... برایمان

       برای من و همه دلهای طپنده ای که بَهر امید صدایت می کنند

       دلم قرص است بهترین ها را برایمان رقم می زنی

    می ترسم رسوای چشــم های شوم

    چرا که چشــم هایم تنها صداقت را بلدند

    زبانم دروغ می گوید، چشمانم اما لبریز صداقت

    می گویم دوستــــــت ندارم، از اول هم اشتباه فکر می کردم

    چشــم هایم فریاد می زنند دروغ می گوید

    ولی او دیگر رفته

    بدون اینکه نیم نگاهی به چشــم هایم بیندازد

    که هر گاه او را صدا می کنم

    گویی که همین نزدیکی ست

    او انگار منتظر است

    که من تنها از ته دل بگویم خدا ...

    من هم مسیر زندگی ام را گم کرده ام

    هنگام کوچ، خورشید آرزوهایم آرام غروب کرد

    شب در راه است و من از شب می ترسم

    پر پروازم در شب بر حذر از پرواز است

    اندکی صبر باید کرد

    روز دیگر خورشید باز خواهد تابید

    و نوید پریدن را باز خواهد داد

    دیگر تیشه به همه کوه های دنیا زدن هم دلی را تکان نمی دهد

    همه "فرهــادند" می دانم

    اما نقش "شیــرین" کندن را از قلم انداخته اند

    همه در اسم فقط "فرهــادند"...

 امروز یک مرده شور را دیدم .. .. .آنچنان زیبا می شست

برو به ادامه مطلب